De SRD driehonderd aan Srefidensibonus was al heel snel op. Grof berekend heb ik er een driekwart tank van mijn auto mee kunnen vullen. Natuurlijk ben ik dankbaar, maar tegelijkertijd kijk ik met groeiende bezorgdheid naar de vele verhogingen waarmee we steeds meer geconfronteerd worden. Normaal betaalde ik een elektriciteitsrekening van SRD 150. Twee maanden geleden kreeg ik ineens een rekening van SRD 700 en nog iets meer. De maand daarop was het weer iets minder, maar nog steeds niet op het normale niveau dat ik gewend was te betalen. In ieder geval zou mijn bonus ook niet genoeg zijn om het te dekken. Het tarief dat je aan Telesur betaald voor internet is ook al meer dan twee keer zo hoog. En over de prijzen in de winkels durf ik al helemaal niet te praten. Die hebben allang geen vast karakter meer en elke keer dat je boodschappen haalt tegenwoordig, hou je je hart vast dat je niet weer voor een onaangename verrassing komt te staan.

Ach, het was ons gezegd, men had ons erop voorbereid dat het de komende tijden niet makkelijk zou gaan. We wisten allemaal wel dat we onze buikriemen met zijn allen wat strakker zouden moeten aanspannen. Hoe pijnlijk dat ook overkomt, sinds wij niet degenen zijn die dat dal gegraven hebben. Ik begreep daarom het gevoel van één van mijn gasten in het programma ‘Tek Mi Effe’, die niets goeds over de Surinaamse politici zeggen kon. Hij uitte dat ook op een voor hem bekende wijze. ‘Jullie zijn een nul! Jullie vernietigen het land.’

Er valt immers zoveel te zeggen over opeenvolgende regeringen die wij hebben gehad. Er hebben zich altijd wel schandalen voorgedaan. Bij de één soms erger dan de ander. In vele discussies heden ten dage zie ik dat mensen zich ook daarachter verschuilen wanneer er kritiek op het huidig bewind is. ‘Ja maar toen dat gebeurde tijdens de regering Bouterse hield iedereen zijn mond dicht.’

En ik schud meewarig mijn hoofd wanneer ik dat lees. Cause two wrongs never made one right. Niet omdat er tijdens het vorig bewind zoveel schots en scheef ging, geeft dat nu een vrijbrief om ook maar te doen nu de ‘macht’ aan de andere kant ligt en het dus kan. Ook al is wat er nu gedaan wordt ‘minder erg’, is het nog steeds niet in de haak. Maar het zal wel aan een denkfout te wijten zijn.

Ik zag ook iemand iets posten over de in staat van beschuldiging stelling door DNA van de gewezen vicepresident en of we geen betere dingen te doen hebben, want hoeveel kost zo een DNA-vergadering niet?  Dat is wel heel erg licht opgevat. Ik had dan liever gelezen dat je het er niet mee eens bent, omdat je achter de man staat. Maar om het op te laten wegen tegen kosten die gemaakt zouden worden hiervoor?  Heel veel mensen als u en ik, komen er niet zo gemakkelijk van af als wij eens de fout in gaan. Of misschien maak ik nu wel een denkfout.

We moeten de regering de tijd en ruimte geven om zaken uit te werken. Maar ook de regering moet heel goed nadenken bij elke stap die ze zetten.

Men mag niet uit het oog verliezen dat de verkiezingswinst niet zo zeer een winst op zich is geweest. Het was duidelijk een afwijzing van het vorig bewind, met als gevolg dat alle ogen nu wel vol spanning gericht zijn op de verrichtingen van de overheid.  Niet alleen heeft de samenleving een afwachtende houding aangenomen om te zien wat de overheid ervan zal maken, ook het laatste beetje vertrouwen dat men nog heeft in de politiek hangt aan een zijden draadje. En als dat komt te vervallen zal het meer nemen dan een paar goedgebekte publieksfiguren om dat te kunnen herstellen.

Het is daarom ook niet vreemd dat er zoveel keiharde kritiek komt wanneer er vormen van nepotisme en favoritisme worden waargenomen. Het is ook niet vreemd dat een heleboel mensen die ‘slim’ hebben gestemd, de situatie nu al zat zijn en hun teleurstelling doen blijken.  Een wijs mens zou niet boos hierom worden, omdat het niet onbegrijpelijk is. {En daarmee doel ik op personen die mensen met kritiek zonder genade aanvallen op social media}.

Je kan eerder proberen het roer om te gooien en toch nog te laten zien dat de soep niet zo heet gegeten wordt als het wordt opgediend.

Ik zou tenminste proberen er een beetje stoom vanaf te blazen. Anders brand je je tong nog. En dat kan je niet wijten aan een denkfout.