INGEZONDEN – Afgelopen dagen hebben we kunnen horen en zien hoe leden van het nieuw parlement 180 graden van mening zijn veranderd over de beloning van SRD 130.000 per maand voor parlementariërs. Via een initiatiefwet van de vorige regering (VHP en ABOP) zijn onder andere de geldelijke voorzieningen van leden en gewezen leden van het hoogste college van staat aangepast — en dat behoorlijk fors. Tijdens de behandeling van deze wet lieten de fracties van onder andere de NDP, BEP en NPS stevig van zich horen over waarom deze wet op dit moment niet verantwoord zou zijn. Ze eisten de intrekking ervan. Ja toch, Rabin Parmessar, Ann Sadi, Ronny Asabina en Mielando Atompai? “Onacceptabel,” noemden jullie deze wet.

Nu zijn de rollen omgedraaid. De mensen die toen zoveel kritiek hadden, zitten nu in de coalitie, die de ruime meerderheid van 34 zetels heeft. Het terugdraaien van de wet zou nu een formaliteit moeten zijn. Maar dezelfde mensen doen alsof ze van niets weten. Nadat ze op hun uitspraken zijn gewezen door de pers, draaien ze om de hete brij heen. Ik zag Atompai op To The Point, waar de presentator hem concreet vroeg: ga jij een initiatiefvoorstel indienen om deze wet terug te draaien? Hij gaf geen duidelijk antwoord. Niet lang geleden, op 8 juni 2025, was Atompai nog fel tegen deze wet. Van Rabin en Ann horen we helemaal niets meer.

Nu de druk groot is geworden over de buitensporige salariëring van de DNA-leden, komt zelfs Dada tot de conclusie dat het teruggedraaid moet worden. En dan komt DNA-voorzitter Ashwin Adhin met een warrige uitleg: het zou een complexe kwestie zijn, die lang kan duren. De geldelijke voorziening zou namelijk gekoppeld zijn aan de rechterlijke en uitvoerende macht. Straks zouden artsen en andere professionals niet meer in de DNA willen zitten, want een specialistisch arts verdient al tussen SRD 600.000 en SRD 700.000 per maand. Daarom wil hij een openbare discussie hierover met professionals en het volk. Meneer de voorzitter, ik durf te wedden dat zo’n discussie de komende vijf jaar niet van de grond komt. Want wie wil nu géén hoog salaris?

Maar nu komt een interessante wending in deze politieke soap. Atompai maakt publiekelijk bekend dat een DNA-lid netto SRD 95.000 per maand ontvangt, en zegt SRD 50.000 daarvan maandelijks in een sociaal fonds te storten. Na twaalf maanden is dat SRD 600.000, dat hij duurzaam wil besteden aan projecten. Het eerste jaar bijvoorbeeld aan onderwijs, het tweede jaar aan gezondheidszorg, enzovoorts.

Meneer Atompai, u maakt de situatie alleen maar complexer. Andere NPS-leden voelen de druk en volgen uw voorbeeld — blindelings. Ook zij willen geld storten in een NPS-fonds, maar dan minder per persoon. Het lijkt op paniekvoetbal. A20-lid Steven Reyme beweert dat hij voor SRD 40.000 een bromfiets heeft gekocht voor een arm gezin, met een foto daarvan op sociale media.

Beste DNA-leden, dit is precies wat Bordo wilde doen met zijn salaris als directeur van het NIS en als beleidsadviseur bij ROS. Jullie hebben zijn aanpak overgenomen, zonder zelf verder te denken. Luister goed: als jullie het geld niet willen, stort het dan terug in de staatskas. Gebruik het niet voor politieke propaganda door zogenaamd een fonds op te richten. In het Surinaams zouden we zeggen: a no yu pa abi a moni — dat geld is niet van je vader.

En wie gaat dat fonds beheren? Wie bepaalt wie een donatie krijgt? Gaat u dat zelf doen? Laat de vos op het kippenhok letten? Is het werk van een parlementariër om donaties te doen, of om wetten te maken?

Laten we ophouden kinderachtig om te gaan met staatsmiddelen. Als je vindt dat de vergoeding overbodig is, stort het terug. Vind je dat het rechtvaardig is — waarom was je er dan tegen een paar maanden geleden? Vind je dat het niet moet worden teruggedraaid, zeg dat dan gewoon. Of ben je bang voor de reactie van het volk?

Als dat zo is, dan is het systeem niet veranderd, a systeem no kenki, ano a nyun pasi. Dan heb je de bevolking misleid. Want nu spreek je een andere taal. Als je het niet nodig hebt, stort het terug in de staatskas — niet in je eigen kas.

Het wachten is op het initiatiefvoorstel om de regeling terug te draaien. En dat hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Jullie zijn gekozen wetgevers.

Josh Keling