INGEZONDEN - Ik raad sterk af om met de auto naar Suriname of Frans-Guyana te reizen. De realiteit is frustrerend en beschamend: de veerboot (Canawaima) van Guyana naar Suriname is chronisch onbetrouwbaar – vaak te laat, overvol en zonder enige garantie op een plek. Wie afhankelijk is van deze verbinding, wordt te vaak geconfronteerd met onzekerheid en tijdverlies.

Alsof dat nog niet genoeg is, blijft het grensbeheer tussen Suriname en Frans-Guyana in het weekend ronduit problematisch. Naar verluidt zijn de officiële immigratieposten op zaterdag en zondag gesloten, wat reizigers haast dwingt gebruik te maken van de illegale "back track"-routes – een riskante en onveilige optie die nooit genormaliseerd had mogen worden.

Dit zijn geen kenmerken van landen die zichzelf serieus nemen op het vlak van regionale integratie of economische vooruitgang. Het is tekenend voor een derdewereldmentaliteit wanneer basisdiensten zoals grensbeheer en vervoer in de 21e eeuw nog steeds niet betrouwbaar zijn geregeld. Hoe kunnen drie kleine buurlanden – Guyana, Suriname en Frans-Guyana (een overzees departement van Frankrijk!) – er nog steeds niet in slagen om fatsoenlijke verbindingen met elkaar op te bouwen?

Na reizen door verschillende Europese landen valt het des te meer op hoe efficiënt grensoverschrijdend verkeer daar verloopt. In veel gevallen zijn er geen zichtbare grenzen meer – laat staan fysieke barrières of wachttijden bij immigratie. Waarom kunnen wij dat niet in Zuid-Amerika, tussen drie landen die zoveel historische, culturele en economische banden delen?

Het wordt tijd dat wij – als volkeren van deze regio – eisen dat onze regeringen verder kijken dan hun nationale grenzen. Dat er eindelijk serieuze stappen worden gezet naar een geïntegreerde infrastructuur, open grenzen voor burgers, en betrouwbare verbindingen over land.

Waarom is er anno 2025 nog steeds geen weg die Guyana, Suriname en Frans-Guyana met elkaar verbindt? Waarom blijven we doen alsof onderontwikkeling onze natuurlijke staat is?

Het antwoord is simpel: zolang we blijven denken en handelen met een achterhaalde mentaliteit, zullen we blijven achterlopen. Het is tijd om te denken en handelen als een regio die vooruit wil – en bereid is daar structureel werk van te maken.

Een bezorgde Guyanese burger (uit Stabroek News)